ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ರಾಜ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಿಯಾ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾದರು. ರಾಜ್ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಹುಡುಗ, ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ. ಪ್ರಿಯಾ ಶ್ರೀಮಂತ ಕುಟುಂಬದ ಹುಡುಗಿ, ಆದರೆ ತುಂಬಾ ಸರಳ ಮತ್ತು ಮೃದು ಹೃದಯದವಳು. ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಗೊತ್ತಿದ್ದವು, ಆದರೆ ಅದು ಅವರಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಒಂದು ದಿನ ಕ್ಲಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ, ರಾಜ್ ಪ್ರಿಯಾಳತ್ತ ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಬೀರಿದ. ಪ್ರಿಯಾ ಕೂಡ ಮುಗುಳ್ನಗೆಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. ಅದೇ ದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಕ್ಯಾಂಟೀನ್‌ನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ರಾಜ್ ಮಾತು ಶುರು ಮಾಡಿದ.
ರಾಜ್: “ಹಾಯ್, ನೀನು ಹೊಸದಾಗಿ ಈ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀಯಾ?”
ಪ್ರಿಯಾ: “ಹೌದು, ಈ ವರ್ಷ ಸೇರಿದ್ದೇನೆ. ನೀನು?”
ರಾಜ್: “ನಾನು ಎರಡನೇ ವರ್ಷ. ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಏನು?”
ಪ್ರಿಯಾ: “ಪ್ರಿಯಾ. ನೀನು?”
ರಾಜ್: “ರಾಜ್. ಸಂತೋಷವಾಯಿತು, ಪ್ರಿಯಾ.”
ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವರ ಸ್ನೇಹ ಶುರುವಾಯಿತು. ಅವರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು, ಕಾಫಿ ಶಾಪ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ತಮ್ಮ ಕನಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾಜ್‌ಗೆ ಸಂಗೀತ ಇಷ್ಟ. ಅವನು ಗಿಟಾರ್ ನುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಪ್ರಿಯಾ ಅವನ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಖುಷಿಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಒಂದು ಸಂಜೆ, ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ, ರಾಜ್ ಪ್ರಿಯಾಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದ.
ರಾಜ್: “ಪ್ರಿಯಾ, ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ. ನೀನು ಇಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಏನೂ ಖುಷಿ ಇಲ್ಲ.”
ಪ್ರಿಯಾ: (ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ) “ರಾಜ್, ನಾನೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಇದು ಸರಿಯಾಗುತ್ತಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.”
ರಾಜ್: “ಪ್ರಿಯಾ, ನಾವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಯಾಗುತ್ತೆ.”
ಅವರ ಪ್ರೇಮ ಹೂವಿನಂತೆ ಅರಳಿತು. ಅವರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು, ರಾತ್ರಿ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಧೈರ್ಯ ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾಜ್ ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರಿಯಾಳಿಗೆ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಹಾಡನ್ನು ರಚಿಸಿ ಗಿಟಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ನುಡಿಸಿದ. ಪ್ರಿಯಾ ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದಳು, ಅಷ್ಟು ಖುಷಿಯಿಂದ.
ಆದರೆ ಒಂದು ದಿನ, ಪ್ರಿಯಾಳ ಅಮ್ಮ ಆಕೆಯ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಜ್‌ನ ಮೆಸೇಜ್‌ಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರು. ಆಗ ಎಲ್ಲವೂ ಬದಲಾಯಿತು.
ಪ್ರಿಯಾಳ ಅಮ್ಮ: “ಪ್ರಿಯಾ, ಇದೇನು? ಈ ರಾಜ್ ಯಾರು?”
ಪ್ರಿಯಾ: (ತಡಕಾಡುತ್ತಾ) “ಅವನು… ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ, ಅಮ್ಮ.”
ಪ್ರಿಯಾಳ ಅಮ್ಮ: “ಸ್ನೇಹಿತನಾ? ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಆಗಿದೆಯಾ? ಅವನ ಕುಟುಂಬ ಯಾವುದು?”
ಪ್ರಿಯಾ: “ಅವನು ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗ, ಅಮ್ಮ. ನಾನು ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ.”
ಪ್ರಿಯಾಳ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ರಾಜ್‌ನ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಾಗ ತುಂಬಾ ಕೋಪಗೊಂಡರು. “ಅವನು ನಮ್ಮ ಮಟ್ಟದವನಲ್ಲ. ನೀನು ಇವನನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡು,” ಎಂದು ಪ್ರಿಯಾಳಿಗೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಪ್ರಿಯಾ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಲು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಳು, ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಮನೆಯವರು ಕೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಕೊನೆಗೆ, ಪ್ರಿಯಾಳ ಅಪ್ಪ ಆಕೆಗೆ ಬೇರೆಯವರೊಂದಿಗೆ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಪ್ರಿಯಾ ತನ್ನ ಜೀವನದ ಅತ್ಯಂತ ಕಷ್ಟದ ಮಾತನ್ನು ರಾಜ್‌ಗೆ ಹೇಳಬೇಕಾಯಿತು.
ಪ್ರಿಯಾ: “ರಾಜ್, ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ನನಗೆ ಬೇರೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿ?”
ರಾಜ್: “ಪ್ರಿಯಾ, ನಾವು ಓಡಿಹೋಗಬಹುದು. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಡಲ್ಲ.”
ಪ್ರಿಯಾ: “ಇಲ್ಲ, ರಾಜ್. ನಾನು ನನ್ನ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮರನ್ನು ತೊರೆಯಲಾರೆ. ನಾವು ಬೇರೆಯಾಗಬೇಕು.”
ರಾಜ್: (ಕಣ್ಣೀರಿನಲ್ಲಿ) “ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡ್ತೀಯಾ, ಪ್ರಿಯಾ?”
ಪ್ರಿಯಾ: “ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲ್ಲ, ರಾಜ್. ಆದರೆ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.”
ಅವರು ಕೊನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದರು. ರಾಜ್ ತನ್ನ ಗಿಟಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡನ್ನು ನುಡಿಸಿದ. ಪ್ರಿಯಾ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಾ ಕೇಳಿದಳು. ಆ ಹಾಡು ಮುಗಿದಾಗ, ಎರಡೂ ಹೃದಯಗಳು ಒಡೆದುಹೋಗಿದ್ದವು.
ರಾಜ್: “ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ, ಪ್ರಿಯಾ.”
ಪ್ರಿಯಾ: “ನಾನೂ ಕೂಡ, ರಾಜ್.”
ಅವರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರು. ಆ ಕಣ್ಣೀರು, ಆ ಆಲಿಂಗನದಲ್ಲಿ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಎಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳು ಇದ್ದವು. ಆದರೆ ಅವರು ಬೇರೆಯಾದರು. ರಾಜ್ ತನ್ನ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ತುಂಬಿದ. ಪ್ರಿಯಾ ತನ್ನ ಮದುವೆಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿದಳು, ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ರಾಜ್‌ನ ಜಾಗ ಖಾಲಿಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು.
ಅವರ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ ದುಃಖದಿಂದ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು, ಆದರೆ ಅವರ ನೆನಪುಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಮಾಸಲಿಲ್ಲ.
ಮೋಸಗಾರ ಚೆಲುವ | Interesting Kannada Love Stories